(ом) ■ ЛЕМКІВСКА СТОРІНКА ■ №51, 2013-12-22
Богдан-Ігор Антонич народив ся на Лемківщині в родині греко-католицкого священика Василя. Мама пришлого поета, Ольга Волошинович, походила з села Липовець Сяніцкого повіту. Початкову освіту поет здобыв під наглядом приватной вчительки. В 1919 році рідного брата його мами, Олександра Волошиновича, за пробу обєднаня польских і словацких часток Лемківщини, поляки засудили на смертну кару. Родина Антоничів з десятлітнім сином якисий час жыла на Пряшівщині в Межилабірцях і Михайлівцях. В роках 1920 –1928 вчыв ся в гімназії іменя Королеви Софії в Сяноці. «На цілу Лемківщину то была єдина гімназія, де вчыли українскої мови». Ту выкладали: проф. Володимир Чайківский, проф. Лев Ґец. Од першого до остатнього року Антонич быв найкращим учнем. В половині 20-х років минулого столітя родиче Богдана-Ігоря жыли в селі Бортятині (тепер Мостиского району Львівской області), де отец Василь быв місцевим парохом. Б.-І. Антонич часто приїжджав до Бортятина, там написав найкращи свої твори.
В тим році ОЛ, вспільно з дитячим ансамбльом «Перстеник» і ансамбльом «Гречни фраїрки» зо Львова, організували «ХІ Дни Антонича» в Гладишові. В проекті взяло участ більше як пядесятеро діти разом з вчителями рідной мови з околичних шків, де вчат українской мови, з Горлицкого повіту.
Проект координували Вікторія яі Еміль Гойсаки. В. Гойсак розповіла про жытя великого лемківского поета. В програмі діти рецитували поезію Б.-І. Антонича, виступали ансамблі «Гречни фраїрки» зо Львова і «Перстеник». Были варстати рідной мови, з натиском на місцеву бесіду. Наши діти вчыли польских вимавляти денекотри слова. Вчыли наших співанок. Были спортивны змаганя. А вшытко закінчила танцювальна забава для діти.
Заміреньом організаторів є інтеґрація наших і польских діти, тому «Дни Антонича» мандруют што року до іншой школи й іншого села.
В минулим році проходили в Лоси. Найважніжше в тому, што вшыткы штоси винесли з того свята. До спітканя на «ХІІ Днях Антонича», хоц іщи не знам де.
